|
We zagen gisteren: Het is dus haat of liefde. Even verderop in hetzelfde hoofdstuk van de Johannesbrief, richt Johannes onze aandacht op wat we liefhebben. Hij zegt in 1 Johannes 2:15-16:
Heb de wereld en wat in de wereld is niet lief. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem, want alles wat in de wereld is - zelfzuchtige begeerte, afgunstige inhaligheid, pronkzucht -, dat alles komt niet uit de Vader voort maar uit de wereld. (NBV)
Hier zien we twee voorwerpen van liefde die elkaar uitsluiten. Als we de Vader liefhebben, dan zullen we deze wereld niet liefhebben. Als we deze wereld liefhebben (en met 'de wereld' bedoelt het Nieuwe Testament alle mensen en activiteiten die niet onderworpen zijn aan de heerschappij van Jezus Christus), dan kunnen we niet zeggen dat we de Vader liefhebben. Het één sluit het ander uit, en dat geldt voor alle tegenpolen die we tot nu toe hebben bekeken. Dat is karakteristiek voor de morele categorieën die God hanteert. In 1 Johannes 3:8-9 staat:
...wie de zonde doet is uit de duivel, want de duivel zondigt van den beginne. Hiertoe is de Zoon van God geopenbaard, opdat Hij de werken des duivels verbreken zou. Een ieder, die uit God geboren is, doet geen zonde; want het zaad Gods blijft in hem en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren.
Merk op dat er volgens Gods Woord slechts twee verschillende bronnen van invloed, gezag en leiding in ons leven kunnen bestaan: de duivel of God. Ruimte voor een derde optie is er niet, hoewel veel mensen in onze tijd dat wel geloven (bijvoorbeeld de uitspraak: 'je moet de kracht vinden in jezelf...'). De idee van slechts één bron van gezag die ons beïnvloedt, druist radicaal in tegen de autonome mens van vandaag, die denkt dat de goddelijke inspiratie te vinden is in zijn eigen gedachten. Nee, laten we kiezen om slechts één bron van invloed en gezag en leiding toe te laten in ons leven, door ons denken te vullen met Gods gedachten.
|
