De ene kant van met vrijmoedigheid tot God naderen die we gisteren besproken hebben, is dus dat we naderen met vertrouwen. De andere kant is dat we naderen zonder veroordeling. Gevoelens van veroordeling zullen altijd ons vertrouwen ondermijnen.

Verschillende Bijbelgedeelten spreken over de noodzaak om vrij te zijn van veroordeling. In de Psalmen staat bijvoorbeeld: Had ik in mijn hart onrecht op het oog gehad, (NBV: Had ik kwaad in mijn hart gevonden), de Heere zou mij niet hebben gehoord (Psalm 66:18). 'Onrecht op het oog hebben' betekent dat ik me bewust ben van iets wat mij veroordeelt. Iedere keer dat ik probeer God te naderen met vertrouwen, herinnert de satan me aan wat verkeerd is in mij, iets waar nog niet mee is afgerekend. Dat kan een zonde zijn die nog niet beleden is, of als het wel beleden is, heb ik nog niet de vergeving van God gevraagd en ontvangen. Als ik mijzelf veroordeel vanwege deze zonde in mijn hart, dan zal ik niet ontvangen waar ik voor bid. Ik moet het oordeel verwijderen uit mijn hart en vrijmoedig voor Zijn troon komen (zie Hebree�n 4:16). Dit doen we door geloof. Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid (1 Johannes 1:9). Als we belijden, ons bekeren en God vertrouwen voor de vergeving en reiniging die Hij beloofd heeft, dan moeten we het vervolgens ook loslaten en niet door blijven gaan met ons zorgen maken over onze zonden. Want als ik dat doe, als ik me steeds bewust blijf van mijn zonde terwijl ik bid - dus  in mijn hart onrecht op het oog houd - dan zal de Heer mijn gebeden niet horen. Maar weet je wat de psalmist vervolgens zegt? 'God heeft naar mij geluisterd'(vers 19). Met andere woorden: de psalmist steeg uit boven satans poging om hem te veroordelen. Johannes geeft dezelfde gedachte weer: Geliefden! Als ons hart ons niet veroordeelt, hebben wij vrijmoedigheid om tot God te gaan; en wat wij ook maar bidden, ontvangen wij van Hem, omdat wij Zijn geboden in acht nemen en doen wat Hem welgevallig is (1 Johannes 3:21-22).
  We moeten af van iedere houding die suggereert dat we op de ��n of andere manier gerechtigheid hebben in onszelf. We hebben geen enkele gerechtigheid in onszelf. Maar al onze gerechtigheid is voorzien door God; in Christus zijn we bekleed met Zijn gerechtigheid. We moeten komen op het punt van vertrouwen in Gods trouw, en dat brengt weer groter vertrouwen voort. Het is zo belangrijk dat we groeien in het achterlaten van iedere veroordeling en schuld, om werkelijk vrijmoedig en vol vertrouwen tot God te naderen met ons gebed!

DPM Wereldwijd...

Onze facebookpagina 

Nieuw hier? Meld je aan voor de dagelijkse overdenkingen