| Vandaag gaan we nog even verder op de eerste zegen, toegang tot Gods aanwezigheid, ondanks de voortdurende strijd tussen het vlees (de oude, opstandige natuur) en de geest. Het probleem zit hem in ons zelfvertrouwen. In Jeremia 17:5 staat: Vervloekt is de man die op een mens vertrouwt en vlees tot zijn arm stelt, wiens hart van de Here wijkt (NBG). Als je zegt: ,,Dit is de wet; ik zal me eraan houden", dan stel je je vertrouwen niet in God maar in jezelf en kom je onder een vloek: Vervloekt is wie de woorden van deze wet niet bevestigt door ze ook te doen! En heel het volk moet zeggen: Amen (Deuteronomium 27:26). Als je jezelf onder de wet wilt stellen, dan moet je je ook altijd aan alle geboden houden! Als je dat niet kunt, dan heeft het geen enkele zin om het te proberen. Wie één onderdeel van de wet breekt, is voor eeuwig een wetsovertreder. Het is alles of niets. Ik erken dat de wet goed is. En iets in mij zegt: ,,De wet is goed; dat is de manier waarop ik zou moeten leven." Want naar de innerlijke mens verheug ik mij in de wet van God (Romeinen 7:22). Maar in mijn innerlijke mens is nog iets anders aanwezig, namelijk een rebel. Maar in mijn leden zie ik een andere wet, die tegen de wet van mijn geest strijd voert en mij tot gevangene maakt van de wet van de zonde, die in mijn leden is. (Romeinen 7:23) Het woord 'gevangene' dat hier wordt gebruikt, betekent eigenlijk 'krijgsgevangene'. Paulus bedoelde: ,,Ik zet mij ertoe om voor God te strijden en uiteindelijk kom ik aan de verkeerde kant terecht en strijd ik juist tegen Hem... Ik ben een krijgsgevangene. Ik doe dat niet expres; het is iets dat me gevangen neemt." Dus concludeert hij: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam van deze dood? Ik dank God, door Jezus Christus, onze Heer. (Romeinen 7:24,25) Nadat hij God heeft gedankt voor Jezus, vervolgt Paulus in hoofdstuk 8 met de oplossing: Want wat voor de wet onmogelijk was... (Romeinen 8:3a). (De wet kon mijn natuur niet veranderen. De wet vertelde me wat ik moest doen, maar gaf me niet de kracht om het te kunnen doen...) krachteloos als zij was door het vlees, dat heeft God gedaan: Hij heeft zijn eigen Zoon gezonden in een gedaante gelijk aan het zondige vlees en dat omwille van de zonde, en de zonde veroordeeld in het vlees. (Romeinen 8:3) De zonde werd veroordeeld in wiens vlees? In Jezus' vlees. God veroordeelde de zonde in het lichaam van Jezus. Zo rekende Hij af met al onze zonde. |
