|
In Filippenzen 2:3 waarschuwt Paulus ons als dienaren van God:
Doe niets uit eigenbelang of eigendunk.
Door de jaren heen heb ik gezien dat persoonlijke ambitie en competitie onder leiders een voortdurend probleem is. Dit geldt voor leiders van bedrijven en instellingen, en het geldt in de politiek, maar niet in de laatste plaats in de Kerk, onder christelijke leiders. Voor het geval ik veroordelend overkom, laat ik beginnen met de erkenning dat ik dit probleem voor het eerst tegenkwam in mijn eigen leven.
Vaak maken we de vergissing om onze zekerheid te vinden in succes. Heel subtiel denken we: Als ik de grootste gemeente of bediening heb, de grootste campagne organiseer of de meeste adressen op mijn mailinglijst heb, dan heb ik zekerheid. Maar dat is een totale misvatting. Sterker nog, hoe meer we ons richten op succes, hoe minder zekerheid we hebben. We voelen ons voortdurend bedreigd door de mogelijkheid dat een ander een grotere kerk of organisatie leidt, of een grotere achterban aan zich weet te binden.
Ik heb voor mezelf uiteindelijk het volmaakte voorbeeld gevonde, namelijk in de persoon van Jezus die simpelweg zei: De Vader heeft Mij niet alleen gelaten, omdat Ik altijd doe wat Hem behaagt (Johannes 8:29). Niet langer word ik gemotiveerd door persoonlijke ambitie. Ik heb een veel betere en zuiverder motivatie ontdekt: namelijk om mijn Vader te behagen.
Ik train mezelf om iedere situatie en beslissing te benaderen vanuit die ene simpele vraag: Hoe kan ik mijn Vader blij maken? In tijden van frustratie of schijnbaar falen, zoek ik er altijd naar om mijn focus af te richten van het probleem en me erop te richten mijn hemelse Vader blij te maken. Dat is een houding die ik altijd wil blijven hebben. Als dienaren van Christus zal er geen competitie onder ons zijn, als we ons laten motiveren door dat eenvoudige verlangen: onze Vader te behagen. Harmonie en zorg voor elkaar zal dan in de plaats komen voor strijd en zelfgerichtheid.
| 
