Ik geloof dat bekering ��n van de sleutelreacties is die nodig zijn voor de problemen waar de Kerk mee geconfronteerd wordt, en ik wil je mijn eigen definitie, of beeld, van bekering geven. Stel je voor dat je op reis bent over de weg, maar je gaat in de verkeerde richting, en je nadert een klif. Bekering is dan alsof je op de rem trapt en stopt. Maar dat alleen is niet genoeg. Je moet je vervolgens omkeren en in tegenovergestelde richting gaan rijden.

Als voorbeeld wil ik een sprekende persoonlijke ervaring met je delen. In 1991 werd ik ziek, door dwaasheid van mijn kant en door het negeren van medische instructies. Ik had een ziekte die SBE werd genoemd. Ik had geen idee wat dat was, maar ze vertelden me dat ik subacute bacteri�le endocarditis had. Dat is een ontsteking van de hartwand, die normaal gesproken fataal is. Voordat antibiotica waren uitgevonden, was er zelfs helemaal geen behandeling voor.

Gelukkig had ik de zorg van een zeer slimme dokter die het vroeg genoeg diagnosticeerde en onmiddellijk startte met behandeling - een programma van zes weken intraveneuze antibiotica. De nacht voordat ik werd opgenomen in het ziekenhuis (ik wist op dat moment nog niet dat ik opgenomen zou gaan worden), was ik in gebed. Ik zei: 'Heer, ik heb genezing gepredikt, ik geloof in genezing, ik ben genezen en ik heb anderen genezen zien worden. Waarom word ik nu niet genezen?' Het duurde een poosje voordat ik het antwoord van de Heer begreep, want Hij gaf me geen verbaal antwoord. Hij gaf me slechts een serie beelden uit mijn verleden, en de meeste van die beelden waren in restaurants.

Ik moet zeggen dat ik op dat moment een bekende, gerespecteerde voorganger was in charismatische kringen, en ik ging om met zeer gerespecteerde christelijke broeders. Maar niemand vertelde me wat ik verkeerd deed, behalve de Heer. Hij liet me zien dat ik geleidelijk aan erg genotzuchtig was geworden. En Hij openbaarde me dat genotzucht het tegenovergestelde is van zelfbeheersing. Je kunt niet beide hebben op hetzelfde moment. Maar de Heer knuppelde me gelukkig niet neer met deze waarheid. Hij gaf me slechts deze kleine beelden, en terwijl ik erover nadacht, begon ik het te zien. Dus zei ik: 'Heer, ik begrijp wat U me aan het vertellen bent.'

Toen ik me realiseerde wat God me duidelijk maakte, bekeerde ik mij. Ik stopte en keerde me om. Vanaf dat moment reed ik in de tegenovergestelde richting. Ik had nog een lange weg te gaan, maar ik was in ieder geval op weg in de juiste richting. Ik geloof dat toen de Heer tot mij sprak, ik ongeveer vijf meter verwijderd was van een ramp. Ik had over de klif kunnen vallen en sterven. Als ik gestorven was, dan was ik geen verloren ziel geweest, maar ik zou als prediker mijn doel niet gehaald hebben.

Waar ben jij nu, geestelijk gezien? Moet jij, zoals de meesten van ons, aan God de zonde van vleselijkheid of genotzucht belijden? Paulus zei: Want het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in (Galaten 5:17). Dit betekent simpelweg dat je niet alles kunt doen wat je wilt. En die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen (vers 17). Streef je ernaar bepaalde dingen voor God te doen? Als dat zo is, weet dan dat je vlees tegen je geest in streeft. En de vraag aan jou is: welke van de twee legt het af? Welke zal zegevieren?

Zou je een moment stil willen staan bij de vraag wat jouw leven beheerst. Zijn het de verlangens van je vlees? Is het je eetlust? Is het je verlangen om indruk te maken op mensen? Als dat zo is, maak dan alsjeblieft rechtsomkeert.

Als jij je herkent in wat we de afgelopen dagen besproken hebben en je realiseert je dat je - net als ik destijds - eigenlijk best vleselijk bent geworden in je denken en leefstijl, dan nodig ik je uit om dit aan de Heer te belijden en Hem te vertellen van je nood. Dit kun je doen met het volgende gebed:

Onze facebookpagina 

Nieuw hier? Meld je aan voor de dagelijkse overdenkingen