| Gisteren leerden we over de verborgen omgang met Jezus, die Gods wet in ons binnenste is en ons voortdurend verzoent met de Vader. Vandaag kijken we verder... Als we in de ark zijn geweest, dat innerlijke leven van aanbidding en onderwerping, dan kunnen we op de genadetroon stappen en op de troon gaan zitten. Jezus wil Zijn troon met je delen, maar je moet stap voor stap de voorgeschreven weg bewandelen. Je kunt geen stappen overslaan - er is maar ��n weg naar het allerheiligste. Het is net als een landkaart; de route wordt zo eenvoudig en helder weergegeven, dat, als God het openbaart, een kind van tien het kan begrijpen. En dit is wat ik noem het eindprodukt of einddoel van het binnengaan in het allerheiligste. Er is aanbidding, een intieme gemeenschap, gevoed worden door God Zelf. Er is openbaring die Gods gezag overbrengt. En daar is Gods eeuwige wet van gerechtigheid, die in ons geweten wordt geprent. Dat is het doel en de bestemming van onze groei in aanbidding. We beginnen in de voorhof met het bronzen altaar - het symbool van Christus' dood en Zijn verzoenende werk. Vervolgens passeren we in het heilige het eerste voorhangsel van Christus' opstanding waar we onze wil, ons verstand en ons gevoel aan God geven. En dan komen we bij het tweede voorhangsel en treden de directe aanwezigheid van God binnen. Nu zijn we binnengekomen in aanbidding. Aanbidding is - in tegenstelling tot wat veel mensen denken - niet alleen maar een expressie of uiting; het is een houding. Het gaat niet alleen maar om het eren en prijzen van God, hoewel dit er zeker een onderdeel van is. Maar aanbidding is de houding waarmee je tot God nadert - die zich bovendien ook uit in je lichaamshouding*. Aanbidding is gerelateerd aan de stenen tafels in de tabernakel. Het is een totale onderwerping aan de rechtvaardige wet van God die nooit verandert, nooit compromissen sluit en nooit van koers verandert. Het is een totale eerbied in het naderen van God. Als je de tabernakel zou doorlopen, dan zou je merken dat elk vertrek steeds kleiner wordt. In het Allerheiligste bevind je je in een volmaakte kubus met gelijke lengte, breedte en hoogte. Er is hier niets wat opvalt, behalve God zelf, en dat is precies zoals Hij het wil. Er is in ons een groeiende vreze of - zo je wilt - angst, naarmate we dichter tot God naderen. De meeste mensen komen voornamelijk tot God om Hem dingen te vragen of dingen van Hem te ontvangen. We willen zegeningen, kracht of genezing. God wil echter dat we bij Hem komen om Hem alleen. We komen dus nooit in Gods aanwezigheid als we niet de motivatie hebben om bij God te zijn om wie Hij is. Dan benaderen we God als God. We aanbidden - we buigen voor Hem. We hebben deel aan Hem en worden gevoed; we genieten van Hem. En openbaring is het gevolg. |
