|
De eerste mens, Adam, was geen slaaf, want God riep hem om een partnerschap met Hem te vormen. Toen God wilde dat de dieren een naam kregen, zei Hij: ,,Adam, kom eens en kijk naar deze dieren. Hoe denk jij dat ze moeten heten?" In het Hebreeuws is een naam altijd een indicatie van het wezen en karakter van de persoon achter die naam. Dus ook in het benoemen van de dieren, moest Adam het wezen van de dieren kennen en hun relatie tot elkaar. Als Adam een dier een naam gaf, was dat de naam. God noemde de dieren niet bij naam; Hij wilde dat Adam dat zou doen. Maar God gaf Adam het inzicht dat hij nodig had om deze opdracht uit te voeren. In onze relatie met God door Jezus Christus, zijn ook wij geen slaven; eerder zijn we Gods partners, zijn vrienden.
De tekst Johannes 15:15 blijft ontzagwekkend: Ik noem u niet meer slaven, want een slaaf weet niet wat zijn heer doet; maar Ik heb u vrienden genoemd, omdat Ik u alles wat Ik van mijn Vader gehoord heb, bekendgemaakt heb.
Jezus hield niets achter. Als er iets is wat we niet weten, dan komt dat omdat we ons nog niet voldoende hebben uitgestrekt naar dat wat geopenbaard is. De echte uitdaging is om te doen wat we wel weten. Jezus reageerde op alles wat de Vader Hem liet zien; als wij hetzelfde doen, ontvangen wij dezelfde openbaring.
|
