Bij het verder ontdekken van de tabernakel zul je zien dat we vooruitgaan in een omgekeerde volgorde dan die van de Bijbel. De Bijbel begint bij de ark en beweegt dan naar buiten toe in de tabernakel. Dat is omdat het initiatief van verlossing en redding begint bij God, en niet bij de mens vandaan komt. Als God het niet had gewild, was er nooit iets gebeurd. Als Jezus niet het eerste brandoffer was geweest toen Hij hing aan het kruis, dan zou er geen redding zijn gekomen voor jou en mij. Maar voor ons, in onze nadering tot God, is de volgorde omgekeerd. Eerst moeten al onze zonden vergeven worden; en de zonde als vernietigende macht moet worden weggedaan; onze oude natuur moet sterven of gekruisigd worden, en pas daarna zijn we in staat om onszelf als een aanvaardbaar brandoffer aan God aan te bieden.

Dit wordt ook aangegeven in het bekende vers uit Romeinen 12:1: Ik roep u er dan toe op, broeders... het woord 'dan' is een signaalwoord - het verwijst naar de hele ontvouwing van de waarheid van het evangelie, die in de elf hoofdstukken daarvoor is uitgewerkt. Wat verwacht God van ons, als de waarheid van het evangelie ons duidelijk is en met alles is afgerekend?

Ik roep u er dan toe op, broeders, op grond van de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend slachtoffer, heilig en voor God welgevallig, dat is uw redelijke godsdienst. (Romeinen 12:1)

Pas als je de drie eerste zijden van het altaar hebt gehad - 1. de vergeving van al je begane zonden; 2. het wegnemen van onze zondige staat; en 3. De kruisiging van onze oude, zondige natuur - dan kun je jezelf aanbieden als een offer dat voor God aanvaardbaar is. Dan zegt God: ,,Ik w�l je lichaam ook." Slechts weinig christenen realiseren zich dit. God wil ons hele lichaam. In het Oude Verbond werden de lichamen van de dieren die geslacht werden in hun geheel op het altaar gelegd. God zegt hier: ,,Ik wil jouw lichaam op precies dezelfde manier op het altaar - met ��n uitzondering: levend! Niet dood."

De tekst gaat verder: En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar wordt innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid (andere vertalingen: 'vernieuwing van je denken'), om te kunnen onderscheiden wat de wil van God is, namelijk de goede en welgevallige en volmaakte (vers 2).

Als je je lichaam niet op het altaar legt, dan kun je Gods wil niet ontdekken en wordt je denken niet vernieuwd. Maar als je het wel doet, dan wordt je denken vernieuwd en begint de wil van God zich voor je te openen. Je kunt echter niet groeien, als je niet eerst langs de vier zijden van het bronzen altaar bent geweest. Dus je hebt schoon schip gemaakt met alle afzonderlijke zonden die je ooit hebt gedaan en bent volledig vergeven. Ten tweede neemt God ook de zondigheid van je bestaan weg. Daarna wordt de oude mens ter dood gebracht en leg je je hele lichaam op het altaar, in volkomen overgave aan God. Vanaf dat moment behoort jouw lichaam niet langer aan jou toe. Je bent niet meer van jezelf; je bent gekocht met een hoge prijs (zie 1 Korinthe 6:19,20).