|
Deze week kijken we naar een tweede 'Laten wij...-stelling' die voorkomt in het vierde hoofdstuk van Hebree�n, namelijk een oproep tot ijver:
Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen (Hebree�n 4:1)
Eerder gaf ik al aan dat deze waarschuwing gaat over de Isra�lieten in de woestijn. De meesten van hen kwamen nooit aan in het beloofde land vanwege hun wangedrag en hun verkeerde houding, terwijl dit toch de bestemming was die God hen had beloofd. De Bijbel vertelt ons dat hun lichamen vielen in de woestijn door ongeloof en ongehoorzaamheid (zie Numeri 14:29,32). Door hun ongeloof en ongehoorzaamheid waren ze niet in staat de stem van de Heer te verstaan. Ze hadden wel de uiterlijke vormen, maar misten het essenti�le innerlijke kenmerk van ware godsdienst, namelijk het horen van Gods stem.
Dat was dus Isra�ls tragische fout. Nadat hij in vers 1 heeft geschreven 'Laten we vrezen...' vervolgt de schrijver - nog steeds op basis van het voorbeeld van Isra�l - met: 'Laten wij ons dan beijveren'. Hier zie ik een natuurlijke overgang; als we de gevaren van de geestelijke conditie van ongeloof werkelijk ter harte nemen en vrezen, dan is onze natuurlijke reactie vervolgens gezonde ijver. Je zou kunnen zeggen: 'Maar je beijveren om rust te leren is toch met elkaar in tegenstelling?' Ik geloof dat hier een geheimenis in schuilt dat we zullen ontdekken als we samen met God op weg gaan - de ijver die God bedoelt (ijver om in de rust te komen en zijn stem te horen) vormt geen tegenstelling met de rust waarover we eerder hebben geleerd, maar is er juist mee in balans.
|
|
Dank U Heer, voor de belofte dat ik mag binnenkomen in uw rust. Ik zie dat het essenti�le, innerlijke kenmerk van alle ware godsdienst het horen van Uw stem is, en daarvoor zal ik mij beijveren. Ik zal mij inzetten. Amen.
|
|
Bron: Twelve steps to a good year, part 1 (CD)
|
