|
Naast de prioriteit van zijn Koninkrijk heeft God een tweede belangrijke prioriteit. Deze zou ik willen noemen: 'het eeuwige gaat v��r het tijdelijke'. God laat altijd het eeuwige prevaleren boven het tijdelijke. Dat is te zeggen, nadat we Gods prioriteit van de vestiging van Zijn Koninkrijk op aarde op de eerste plaats hebben gezet... Want als deze tweede prioriteit op nummer ��n zou staan, dan zouden velen misschien concluderen dat we vanuit het tijdelijke naar het eeuwige vluchten. Dat is niet de bedoeling. Het gaat er juist om dat we het eeuwige in het tijdelijke krijgen... We moeten niet wegvluchten van de aarde naar de hemel, maar de hemel moet de aarde gaan raken. Daarbij moeten we vervolgens wel steeds voor ogen houden dat het uiteindelijke belang ligt in het eeuwige, niet in het tijdelijke. God zal bij wijze van spreken nooit ��n fractie van de eeuwigheid opofferen voor de langste periode van tijd. Dat is natuurlijk maar een theoretisch-filosofische stelling die helemaal niet mogelijk is, maar ik geef ermee aan dat de eeuwige dingen van een hogere waarde zijn dan de tijdelijke dingen. De langste periode van tijd kan in waarde niet vergeleken worden met de kleinste fractie eeuwigheid. Paulus spreekt hierover in 2 Kor. 4:17-18:
De geringe last die we tijdelijk te dragen hebben, brengt ons een eeuwige luister, die alles omvat en alles overtreft. Wij richten ons niet op de zichtbare dingen maar op de onzichtbare, want de zichtbare dingen zijn tijdelijk, de onzichtbare eeuwig. (NBV)
Paulus stelt hier dat we in ons leven te maken krijgen met twee categorie�n dingen: tijdelijke en eeuwige. Eigenlijk zegt hij: ,,God werkt in ons zijn eeuwige doelen uit, maar alleen zolang we gericht zijn op het onzichtbare en eeuwige, en niet op de zichtbare en tijdelijke dingen.'' Hoe zeer God in en met ons kan werken, hangt dus af van waar wij onze blik op richten. Alleen als we het eeuwige voor ogen houden, kan God zijn eeuwige doelstellingen in ons uitwerken.
|
