Als we bevrijd willen worden van het vlees, dan vinden we hiervoor een belangrijke aanrijking en waarschuwing in 1 Petrus 4:1-2:
Daar Christus dan naar het vlees geleden heeft, moet ook gij u wapenen met dezelfde gedachten, dat wie naar het vlees geleden heeft, onttrokken is aan de zonde, om niet meer naar de begeerten van mensen, maar naar de wil van God de tijd die nog rest in het vlees, te leven.
Petrus waarschuwt hier dat we niet zonder slag of stoot bevrijd worden van het vlees. Daarom moeten we ons met die verwachting wapenen en bereid zijn om alles te omarmen wat nodig is om vrij te worden van de overheersing van onze vleselijke natuur.
Jarenlang heb ik moeite gehad te begrijpen wat hier wordt bedoeld met dat wie geleden heeft naar het vlees, onttrokken is aan de zonde. Ik dacht bij mezelf: Al het lijden heeft toch al plaatsgevonden toen Jezus stierf aan het kruis? Ik kan immers niets toevoegen aan wat Hij al geleden heeft...
Uiteindelijk begreep ik echter dat het lijden ligt in het kruisigen van ons vlees. Weet je nog wat we aan het begin van dit thema zeiden? Want wie Christus Jezus toebehoren, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd. Voor niemand is het kruisigen van zijn of haar vlees een pijnloze gebeurtenis. In geestelijke zin slaan we de nagels door onze eigen handen en voeten en hangen onszelf aan het kruis.
Laten we kijken naar een voorbeeld van het kruisigen van ons vlees. Stel je een jonge vrouw van begin twintig voor. Ze is een toegewijd christen die de Heer graag wil dienen. Ze ontmoet een leuke jongeman, die zegt dat hij christen is en naar de kerk gaat. Maar eigenlijk doet hij dat alleen maar om bij haar te kunnen zijn. Hij zegt dat hij met haar wil trouwen en ze raakt erg ondersteboven van hem. Maar ze weet niet wat ze moet doen. Dan zegt haar jeugdleider, die de Heer vreest en bovendien een scherp inzicht heeft, dat hij die jongeman heeft leren kennen, maar dat hij bezorgd is om haar ziel, omdat hij niet overtuigd is van zijn overgave aan de Heer. Hij zegt: ,,Hij is niet echt bekeerd, maar hij loopt mee, alleen maar om jou te winnen. Trouw alsjeblieft niet met hem.''
Nu heeft ze twee mogelijkheden. Ze kan luisteren naar haar vlees, of haar vlees juist kruisigen. Haar vlees zegt: ,,Maar ik houd van hem!'' Daarna zegt ze echter: ,,Maar ik houd nog meer van Jezus.'' Daarmee slaat ze de eerste spijker door haar rechterhand. Opnieuw zegt de stem van haar vlees: ,,Maar ik wil de zekerheid van een leuke, lieve man en kinderen.'' Maar onmiddellijk slaat ze de tweede spijker door haar linkerhand en zegt: ,,Maar alleen als God een man aan me geeft.'' De stem komt opnieuw terug: ,,Maar stel dat ik de rest van mijn leven alleen blijf...'' Opnieuw pareert ze en slaat de laatste spijker door haar voeten, door te zeggen: ,,Ik kies alleen een man die net als ik de Heer op de eerste plaats zet!''
Begrijp je het? Onze beide handen en voeten moeten gekruisigd worden. En dat is soms heel pijnlijk, maar het duurt niet lang. Na enige tijd is het meisje weer vrij en gelukkig - en te zijner tijd komt de juiste man op haar weg. Want God is haar Vader, die weet wat ze nodig heeft!
