Tot nu toe zagen we dat het aanbidden van God ook betekent 'luisteren naar en gehoorzamen aan Zijn stem'. Gisteren leerden we dat rust nemen - naar het voorbeeld dat God Zelf gaf -  ook een onderdeel is van die gehoorzaamheid, en de aanbiddingsrelatie die we met Hem mogen hebben. We zagen dat het volk Isra�l er niet in slaagde om Gods oproep tot aanbidding te aanvaarden. Als we Psalm 95 weer openslaan, dan lezen we het gevolg van hun weigering:

Heden, indien u zijn stem hoort, verhard uw hart niet, zoals te Meriba, zoals in de dagen van Massa in de woestijn: daar verzochten uw vaders Mij, daar stelden zij Mij op de proef, hoewel zij mijn werk zagen. Veertig jaar heb Ik verdriet gehad van dat geslacht; Ik heb gezegd: Zij zijn een volk met een dwalend hart, mijn wegen kennen zij niet. Daarom heb Ik in mijn toorn gezworen: mijn rust zullen zij niet binnengaan (vers 7-11).

Wat waren de gevolgen voor het volk Isra�l toen het geen gehoor gaf aan Gods oproep om Hem te aanbidden?

Ten eerste: hun harten werden verhard.

Ten tweede: ze verstonden de stem van God niet meer.

Ten derde: ze stelden God hierdoor op de proef en Zijn woede ontbrandde tegen hen;

en ten vierde: ze vonden niet de innerlijke rust die God eigenlijk voor hen had bedoeld.

Door deze vier gevolgen waren ze niet in staat om de stappen van dankzegging en lofprijs te volgen, die hen (en ons) uiteindelijk op de knie�n brengen in een houding van eerbiedige stilte voor God, waarin we Zijn stem verstaan en waarin we de rust ervaren die Hij voor ons wil.

Andersom, als we onszelf wel de discipline opleggen om tot rust te komen in Gods aanwezigheid, dan wordt ons hart weer zacht, verstaan we weer de stem van de Heer, we vinden genade in Gods ogen, en we mogen leven in de innerlijke rust die onze Vader voor ons heeft bedoeld.

Hemelse Vader, dank U wel dat U mij bewaart voor een dwalend, verhard hart, en ik wijd mijn hart volledig aan U toe in aanbidding en gehoorzaamheid aan wat U zegt in Uw Woord. Dank U wel voor de levensveranderende kracht van Uw Woord, dat mijn baken is en mij steeds terugbrengt in de innerlijke rust van U. Amen.