We zagen: De eerste vereiste van een echte aanbidder is dus een oprecht hart. De tweede voorwaarde is 'volheid van geloof'. Heb jij volheid van geloof? En is dat een prestatie of een worsteling? Moet je jezelf onder handen nemen en jezelf kritisch vragen: ,,Zit ik vol met geloof?" Nee, geloof is een beslissing. Dat is ook waarom ongeloof de eerste zonde was (en nog steeds is..). Wat betekent het om 'volheid van geloof' te hebben? Laten we de psalmen er eens op naslaan:
Daarom heb ik al uw bevelen in alles voor rechtvaardig gehouden, maar elk leugenpad heb ik gehaat. (Psalm 119:128)
Alles wat God zegt is juist, en alles wat daar tegenin gaat is verkeerd. Dit is geen gevoel of een emotie, maar een geloofsbesluit, een beslissing van mijn hart. Ik heb mij voorgenomen om altijd in te stemmen met alles wat God zegt. Toen ik ooit in een legerbarak werd gered en gedoopt met de Heilige Geest, zonder enig benul van nieuwtestamentische leerstellingen, hield ik mij vast aan één overtuiging: de Bijbel is het boek met de antwoorden. In dit boek staat precies beschreven wat er met me gebeurd is.
Intellectuele argumenten zijn in de kern vaak een bewijs van onze onwil om een radicale beslissing te nemen. Als je wacht tot je de hele Bijbel begrijpt voor je haar gaat geloven, dan hoop ik dat je veel geduld hebt, want dat zal lang gaan duren. Als je wacht tot je alles over Jezus begrijpt wat er te weten valt voordat je Hem wilt aanvaarden, dan zal je je overgave aan Hem nog lang blijven uitstellen. Geloof is een beslissing met betrekking tot Jezus en de Bijbel. Ik heb die beslissing genomen. Mijn denken is daardoor tot rust gekomen. Ik heb volmaakte innerlijke vrede. In 2 Korinthe 10:5 staat:
Want wij breken de valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot gehoorzaamheid aan Christus.
Wat dit vers beschrijft is echt mogelijk. In jou huist een denken dat getraind is om in discussie te gaan met God. Je oude natuur is een tegenstander van God. Immers, het denken van het vlees is vijandschap tegen God (Romeinen 8:7). Het is jouw verantwoordelijkheid om die vijand eronder te houden; weiger hem de ruimte om aan het woord te komen.
De apostel Jakobus schetst deze dynamiek heel herkenbaar: Maar laat hij er in geloof om vragen en daarbij niet twijfelen. Immers, wie twijfelt lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neer geworpen wordt. Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heer. Hij is een dubbelhartig man, onstandvastig in al zijn wegen (Jakobus 1:6-8).
Een dubbelhartige, instabiele, besluiteloze persoon wordt slachtoffer van zijn oude natuur en komt nergens met God. Breng in plaats daarvan je denken in lijn met wat God zegt dat juist is. Dat is de volheid van geloof, die God jou geven wil!
