Het principe dat we nu gaan bekijken, volgt logischerwijs op de punten van het vorige hoofdstuk. Als we onverdeeld onze aandacht hebben gericht op God, ons hart is nederig en we hebben stilte en tijd in acht genomen, dan moeten we ons bewust worden van het volgende principe: God bepaalt de tijd en de plaats. We moeten onze prioriteit absoluut stellen bij God en onze persoonlijke interesses en activiteiten even laten varen. We mogen in ons leven best een eigen programma hebben, onze eigen interesses, dingen waar we enthousiast over zijn en die we graag gedaan willen krijgen. Maar als we willen luisteren naar Gods stem, dan moeten we bereid zijn om al die dingen los te laten, zoals de psalmist het zegt: ,,Laat los en ontspan". Maar wat ook belangrijk is: we moeten God de tijd en plaats laten bepalen, en dat is misschien niet de tijd en de plaats die jouw voorkeur heeft. Laten we kijken naar drie voorbeelden van mannen die God ontmoetten en zijn stem verstonden: Mozes, Elia en Jeremia. Numeri 7 beschrijft hoe Mozes de tabernakel die in de woestijn was opgericht binnenging en daar met God sprak, en God sprak met hem. Als ik dan vers 89 lees, komt er altijd een soort stilte in mijn ziel. Ik denk dan aan de tabernakel zoals die daar stond in de brandende woestijnzon, temidden van een verdroogde, stoffige omgeving. Binnenin de tabernakel heerste echter koelte, schaduw en stilte. Dit beeld daagt me altijd uit om me terug te trekken uit de hitte en het stof, alle gesprekken en activiteiten, en een stille plaats op te zoeken waar ik met God kan spreken en Hij met mij. Over Mozes staat er:

Telkens als Mozes de ontmoetingstent binnenging om met de Heer te spreken, hoorde hij een stem die tot hem sprak, vanaf een plaats boven de verzoeningsplaat op de ark met de verbondstekst, tussen de twee cherubs. Zo sprak de Heer tot hem.

Er was een bepaalde plaats waar God tot Mozes sprak. Die plaats bevond zich achter het tweede voorhangsel van de tabernakel, in het heilige der heiligen, de meest heilige (afgezonderde) plaats. Dit toont hoe heilig het is, als we de stem van God verstaan. De stem kwam vanuit de twee cherubim. De cherubim spreken van aanbidding en gemeenschap. Ook was daar de verzoeningsplaat, het verzoendeksel dat op de ark van het verbond lag. Dit was de plaats waar het bloed werd gesprenkeld en het sprak van de bedekking en vergeving van zonden. We zien dat deze dingen bepalend zijn in onze nadering tot God: het was een plaats van aanbidding, een plaats van gemeenschap, �n een plaats die het eeuwige bewijs is van vergeven en bedekte zonden. Onthoud dat onbedekte en onvergeven zonden ons altijd zullen hinderen in het verstaan van Gods stem. Wat een prachtige les ligt er in deze plaats waar Mozes zich terugtrok om te luisteren naar God.