De afgelopen tijd hebben we gekeken naar Gods Heiligheid (en Zijn heiligheid in jouw mijn leven!). De komende periode gaan we ons richten op een ander zeer actueel en belangrijk thema, namelijk Gods genade. Dit doen we op basis van het boekje Genade of niets.

Genade... Ik ken geen ander woord dat de kern van de evangelieboodschap zo treffend omschrijft. Het is mijn oprechte verlangen dat de betekenis van het woord 'genade' jou als lezer ook zo diep zal raken, dat je leven erdoor verandert. Dat is echter afhankelijk van de houding waarmee je het onderwijs over dit nieuwe onderwerp tot je neemt. Als je de genade werkelijk aanvaardt en begrijpt, kun je zegeningen ontvangen die van eeuwige waarde. Maar als je er met een zelfgerichte houding naar kijkt, dan zul je er nauwelijks of geen geestelijke kracht uit kunnen putten. Je zult dan eerder gefrustreerd raken.

Laten we dit thema beginnen met een definitie van het woord 'genade'. Het is een vrij offici�le definitie, die door veel Bijbelleraars wordt gehanteerd. Ze beschrijft niet de volledige reikwijdte van de genade, maar is wel een goed beginpunt. Die definitie is als volgt:

Genade is de vrije, onverdiende gunst van God

voor mensen die deze gunst niet verdienen,

of voor hen die oordeel verdienen.

Genade is gratis; ze kan niet verdiend worden. We kunnen er niet voor werken. Genade is niet alleen voor hen die het niet verdienen, maar ook voor hen die op basis van hun werken Gods oordeel verdienen. Met andere woorden, op het moment dat wij straf verdienen, schenkt God ons het goede door Zijn genade.

In deze definitie is het woord 'gunst' gebruikt als synoniem voor genade. Met name in het Oude Testament worden deze woorden door elkaar heen gebruikt voor hetzelfde begrip. Genade is ��n van de sleutelbegrippen door de hele Bijbel heen. Genade wordt in het Oude Testament aan ons ge�ntroduceerd, en in het Nieuwe Testament tot perfectie bracht.

In het Nieuwe Testament komt het woord genade 150 keer voor. De gebruikelijke groet van christenen onderling in het Nieuwe Testament was: 'Genade aan jou, en vrede...' of in oudere vertalingen: ,,Genade zij u en vrede...'. Soms werd daar ook nog het woord 'goedheid' aan toegevoegd: 'Genade, goedheid en vrede..' In de volgorde van deze begroeting zou je de wenk kunnen zien, dat om vrede te kunnen ontvangen, je eerst de genade moet krijgen. Ik geloof dat dit waar is: om werkelijke vrede en goedheid te kunnen ervaren, moet je eerst Gods genade kennen.

De meeste boeken van het Nieuwe Testament eindigen ook met genade, in zinnen als: 'De genade van de Heer is met jullie...' of 'Genade is met je geest..' etc. Nu zijn de brieven uit het Nieuwe Testament de belangrijkste bron waardoor wij het leven als christen begrijpen, en van waaruit we Gods principes praktisch toepassen in ons leven. Als je de brieven zo beschouwt, dan begint en eindigt de praktijk van ons leven als christen dus met genade. En zo lang we de genade niet nemen als ons vertrekpunt en ons einddoel, zullen we ons leven als christen nooit echt succesvol kunnen leiden. Zo fundamenteel is het om de genade ten volle te begrijpen.

Het Griekse woord voor genade is 'charis' en in het Hebreeuws worden twee verschillende woorden gebruikt, namelijk 'khen' en 'ratson'. Ze worden door elkaar gebruikt om hetzelfde te omschrijven. 'Khen' betekent schoonheid en 'ratson' betekent plezier of vreugde. In het Hebreeuwse begrip is genade dus altijd mooi en aantrekkelijk. 

Onze facebookpagina 

Nieuw hier? Meld je aan voor de dagelijkse overdenkingen