Gisteren leerden we van Jezus een fundamenteel principe. Het gaat er om dat we net als Hij op ��n ding gericht zijn: de wil van de Vader. Als je de wil van de Vader zoekt, dan zal je niet misleid worden. Je zult inzicht hebben, onderscheiding en een juist beoordelingsvermogen. Maar als je zoekt naar het vervullen van je eigen wil, dan zul je onherroepelijk afdwalen.

Een van de diepste en meest indrukwekkende momenten in Jezus' leven waar we dit principe zien, staat in Matte�s 26:39: Laat deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan. Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt. Hier zien we Jezus die Zijn wil op elk gebied overgeeft aan de Vader. Precies zo leren wij de volmaakte wil van God kennen, door onze wil aan de Vader over te geven.

Jezus ontving kracht door (en ook voor) het doen van Gods wil. Dit leren we uit het gesprek dat Hij met Zijn discipelen heeft, nadat Hij met de Samaritaanse vrouw heeft gesproken bij een waterput.

En intussen drongen de discipelen bij Hem aan: Rabbi, eet toch iets. Maar Hij zei tegen hen: Ik heb voedsel te eten waarvan u geen weet hebt. De discipelen dan zeiden tegen elkaar; iemand heeft Hem toch niet te eten gebracht? Jezus zei tegen hen: Mijn voedsel is dat Ik de wil doe van Hem die mij gezonden heeft, en zijn werk volbreng. (Johannes 4:31-34)

Toen Jezus bij de put zat, was Hij lichamelijk zwak, maar toen Hij getuigde naar de vrouw, en daarmee Gods wil volbracht, gaf dat Hem daadwerkelijk lichamelijke kracht. Hij voelde niet langer de drang om te eten. Dat geldt ook voor jou en mij. Het doen van Gods wil geeft ons kracht. Als we onze wil erop zetten om Gods wil te doen, dan geeft dat onze ziel kracht en bestemming.

Gisteren zagen we dat de toonbroden in de tabernakel staan voor Gods wil, die we vinden in Gods Woord. Overigens is 'toonbroden' geen letterlijke vertaling. Eigenlijk zou het vertaald moeten worden als 'het brood van het aangezicht' of 'het brood van de aanwezigheid'. Wiens gezicht of aanwezigheid? Het was het brood dat altijd voor het aangezicht van God was. In Numeri wordt het ook wel het 'steeds aanwezige brood' genoemd (zie Numeri 4:7). Dit brood was voortdurend voor Gods aangezicht, dag en nacht, zeven dagen per week. Ik kan weinig anders bedenken dat me zo diep geraakt heeft als dit besef: mijn wil ligt (net als deze stukken brood) dag en nacht voor Gods ogen uitgespreid, 24 uur per dag. Oftewel, God eist dat Hij mijn wil kan onderzoeken. Er lagen precies twaalf broden op de tafel - als er ��n brood ontbrak, moest Hij weten hoe dat kwam.

Als je dit principe echt begrijpt, dan beloof ik je, dat dit jou in je leven zal bewaren voor vele rampen en pijnlijke momenten. Je moet je wil bewaken. Alle zaken in je leven met God beginnen ten diepste bij je wil.