|
De enige echte reden dat de Isra�lieten hun van God gekregen erfenis niet binnengingen, was ongeloof. Datzelfde kan ons gebeuren. De schrijver van de Hebree�nbrief paste de situatie van Isra�l toe op gelovigen in Jezus Christus:
Maar het gepredikte woord deed hun geen nut, omdat het niet met geloof gepaard ging bij hen die het hoorden (4:2). Gods Woord kan tot ons komen, maar het zal niets uitwerken en ons geen zegen brengen, als we het niet ontvangen met geloof.
In het volgende vers staat: Immers, wij die tot geloof gekomen zijn, gaan de rust binnen. Echt geloof brengt ons in de rust. Ken jij die rust in geloof? Of loop je hetzelfde gevaar als de Isra�lieten, die hun hart verhardden? Vanwege hun ongeloof misten ze alles wat God voor hen had. De schrijver van de Hebree�nbrief maakt duidelijk dat dit ons ook kan gebeuren. Sterker nog, het zal ons zeker gebeuren, als we geen ernst maken met het zoeken van die geloofsrust.
Een stuk verder in Hebree�n lezen we de praktische toepassing van deze les: Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen (Hebree�n 4:11).
Steeds als we in de Bijbel het woordje 'dan', 'dus' of 'daarom' tegenkomen, moeten we kijken waarom het er staat... Zo laat onze bovenstaande tekst zien dat we niet op dezelfde manier moeten afdwalen als de Isra�lieten in het Oude Testament. Laten we ons wapenen tegen ongeloof - ons hart erop zetten om te wandelen in geloof, ons geloof voeden en elkaars geloof versterken. Laten we niet dezelfde tragische fout maken die Isra�l maakte. Onthoud dat er altijd een direct verband is tussen ongeloof en ongehoorzaamheid - en omgekeerd maakt echt geloof juist altijd dat we wandelen in gehoorzaamheid.
| 
