|
In de jaren dat ik in de bediening heb gestaan, heb ik ontelbaar veel mensen mogen helpen wiens grootste probleem een verkeerd gevoel van eigenwaarde was. Ze hadden een veel te laag beeld van zichzelf, waardoor ze gebukt gingen onder allerlei geestelijke en emotionele pijn.
1 Johannes 3:1 zegt: Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook (NBV). Met dat laatste zinnetje lijkt het of Johannes wil benadrukken: zorg dat je werkelijk begrijpt dat je een kind van God bent, een kind waar Hij op een intieme en persoonlijke manier van houdt.
God is in ons ge�nteresseerd, heeft het nooit te druk heeft voor ons, en verlangt naar een directe en persoonlijke relatie met ons. Als we dat niet alleen geloven, maar ook echt 'bedenken' (dus diep en dagelijks weten), dan ervaren we een enorme groei in onze eigenwaarde.
Op een dag, op weg naar een bijeenkomst, liep ik letterlijk iemand tegen het lijf. Deze vrouw en ik liepen beide behoorlijk snel in tegenovergestelde richting. Na onze botsing krabbelde ze overeind en zei: ,,Meneer Prince, ik heb gebeden dat als God wilde dat u met me zou spreken, dat ik u dan zou tegenkomen."
,,Nou" zei ik, ,,uw gebed is dus verhoord. Maar ik heb helaas slechts twee minuten tijd voor u. Ik heb een afspraak." Ze begon me haar probleem te vertellen en al snel onderbrak ik haar: ,,Lieve zuster, ik heb nog ��n minuut over, maar ik denk dat ik weet wat uw probleem is. Wilt u mij nabidden?" Ik leidde haar in een gebed waarin ze God dankte dat Hij haar Vader is en zij zijn kind, dat God van haar houdt en voor haar zorgt, dat ze speciaal is en dat ze hoort bij de beste familie op aarde. Daarna scheidden zich onze wegen.
Een maand later ontving ik een brief van haar: ,,Ik wil u vertellen dat sinds die dag dat u twee minuten met me hebt gesproken en gebeden, mijn leven totaal is veranderd. Ik kijk heel anders tegen het leven aan. Ik heb nu voor het eerst een gevoel van eigenwaarde."
|
