De vierde maal dat Jezus' bloed werd vergoten, vinden we in Jesaja 50:6, waar de Heer persoonlijk zegt:

Ik heb mijn rug blootgesteld aan mijn folteraars, wie mij de baard uittrokken, bood ik mijn wangen aan. Ik heb mijn gezicht niet verborgen toen ze mij beschimpten en bespuwden. (NBV)

Jezus' baard werd door Zijn beulen stukje bij beetje uitgetrokken. Een uiterst pijnlijke marteling, waarbij opnieuw Zijn bloed vloeide.

Sprenkeling # 4 Hij gaf zich vrijwillig

Hier is het belangrijk te onderkennen dat de Heer zelf Zijn rug gaf en Zijn wangen aan wie Hem de baard uittrokken. Hij werd niet gedwongen, maar gaf zich vrijwillig als een offer.

****

In de vrijwilligheid waarmee Jezus zich overgaf aan Zijn folteraars, ligt een belangrijke openbaring voor ons. Het volgen van de Heer Jezus is namelijk ook een weg van 'zelfgekozen lijden'. Als je wilt leven als discipel van Jezus en Zijn leiding volgt, dan betekent dit in de meeste gevallen dat er ook moeite op je weg komt, die er niet zou zijn geweest als je besloten had 'gewoon voor jezelf te blijven leven'. De Heer Jezus roept ons om een weg van leven te zijn voor een wereld in nood... En als je in die roeping gaat staan, dan komt er onvermijdelijk moeite op je weg.

Als je Hem volgt in Zijn herderschap en Zijn schapen weidt (zoals Hij Petrus vroeg om uit liefde voor Hem Zijn schapen te weiden), dan zul je ontdekken dat schapen kunnen bijten... oftewel, je komt als leider onder kritiek en afwijzing te staan.

Als je Hem volgt in Zijn opdracht om uit te reiken naar armen, dan kost dat je geld, tijd en energie. En omdat de nood altijd groter is dan jouw mogelijkheden, kom je voor dilemma's te staan.

Als je Hem volgt in liefdevolle pastorale zorg voor mensen in emotionele of geestelijke nood, dan kan dat je heel veel energie en zelfs verdriet kosten, als de persoon in nood bijvoorbeeld jouw Bijbelse raad niet opvolgt en alsnog of zelfs dieper in de problemen komt...

Een zendelinge in een ver land zei eens door tranen heen: 'Ik probeer in mijn zorg  voor mensen te lijken op Jezus die het brood des levens is... Maar daardoor voel ik me vaak als een brood waar alle hongerige mensen een hapje van nemen, en vraag dan soms vertwijfeld: Maar Heer, wat blijft er nu voor mij over?

Het volgen van de Heer Jezus in Zijn opstandingskracht, betekent tegelijk ook dat we deelhebben aan Zijn lijden. Hij stuurt jou en mij naar deze wereld-in-nood, in de kracht van Zijn bloed, om net als Hij rond te gaan, weldoende en genezende, allen die door de duivel overweldigd zijn (zie Hand. 10:38). Let op het kleine zinnetje dat hieraan wordt toegevoegd: ...want God was met Hem!

Onze facebookpagina 

Nieuw hier? Meld je aan voor de dagelijkse overdenkingen